lis polarny (Alopex lagopus), ssak z rodziny psów, zaliczanej do rzędu drapieżnych, zamieszkujący arktyczną strefę Eurazji, Ameryki Północnej i Grenlandii. Długość ciała 46-68 cm, ogona 30-40 cm, wysokość w kłębie do 30 cm, waga 2,5-5 kg, maksymalnie do 9 kg.

Piesiec posiada gęstą, długą sierść, latem jasnobrązową z białawym podszyciem, w zimie białą lub tzw. niebieską, o odcieniach jasnoszarym, jasnobrązowym lub błękitnoszarym. Pysk szpiczasty, uszy niewielkie, poduszki stóp gęsto owłosione. Aktywny w dzień i o zmierzchu, występuje na otwartych przestrzeniach pól lodowych, w poszukiwaniu pokarmu przemierza znaczne odległości. Bardzo wytrzymały na zimno, aktywny przy temperaturze dochodzącej do minus 70°C.

Za kryjówki służą piesiecom rozpadliny skalne i nory, które często kopie w stokach wzgórz. Częściej niż inne gatunki lisów występuje w niewielkich stadach, szczególnie w miejscach obfitujących w pokarm, np. w pobliżu padliny lub stad młodych fok. Żywi się drobnymi kręgowcami, głównie lemingami, oraz padliną.